De eerste week op Andros

Hallo Allemaal!

Voor mijn studie Tour management, ga ik vijf maanden stagelopen voor Prinos Reizen op de Griekse Cycladen eilanden. Zij bieden Griekse cultuur reizen aan naar authentieke Griekse bestemmingen.

Ik heb er nu een week opzitten van de 20 weken die ik moet, maar ik heb al zo veel meegemaakt.
Het begon al met de heenreis. Want daar zat ik dan, alleen in het vliegtuig op weg naar Athene. Eenmaal daar aangekomen stond er al een knappe Griekse taxichauffeur op mij te wachten die mij bracht naar het haven plaatsje Rafina. Hier moest ik zes uur wachten op mijn boot die mij naar Andros zou brengen. Ik mocht lunchen op kosten van Prinos reizen in het restaurant waar al onze gasten ook kunnen lunchen terwijl ze op de boot wachten. Een vrouw stond uitgebreid te zwaaien van achter in het restaurant toen ik binnenkwam en ik kreeg gelijk koffie aangeboden. Even later kwam een ander vrouwtje een Griekse koek naar mij brengen en ze vroeg naar mijn naam. Ik vertelde haar dat ik Shanna heet en ze ging terug naar achter om de vrouw, die eerder zo uitgebreid stond te zwaaien, te vertellen dat ik Shoarma heet. De taxichauffeur had eerder ook al iets gebrabbeld wat op Shoarma leek, dus het was mij wel duidelijk dat de Grieken mijn naam niet kunnen uitspreken!
Toen ik met de boot in Andros aankwam stonden Peter en Marianne op mij te wachten bij de haven. Bij hen ga ik een tijdje logeren totdat ik een eigen woning gevonden heb. Heel aardige mensen! Zij zijn Nederlanders die wonen in de bergen in een klein dorpje dat katakilos heet. Het is echt zo’n dorpje die je normaal in het buitenland, bijvoorbeeld in Frankrijk vanaf de snelweg ziet en waarvan je je altijd afvraagt hoe het leven daar zou zijn en waarvan je denkt dat je daar toch nooit zult komen. We kwamen laat aan bij hun huis en ben kort daarna naar bed gegaan.

De volgende dag moest ik weer vroeg op, want we gingen de welkomstour doen. Dit is een tour die alle gasten van Prinos Reizen gratis mogen doen met ons. Zij hebben mij de route laten zien en wat ik allemaal aan bod moet laten komen als ik straks zelf de tour moet geven. Ik keek echt mijn ogen uit hoe mooi dit eiland is. Overal waar je kijkt zie je groen, dorpjes met maximaal 10 huizen en kerkjes. We hebben lekker geluncht en gingen terug naar huis, want de dieren van de buren die op vakantie zijn moesten verzorgd worden.
Ik deed natuurlijk niets liever dan meegaan en hielp mee de 25 kippen, 4 katten en 2 honden te verzorgen. We hebben met de honden een groot rondje gelopen door het dorpje die de gasten van Prinos Reizen ook met ons kunnen lopen.
Ik moet overigens wel heel erg wennen aan de manier waarop de Grieken met de dieren omgaan. Zo houden zij katten om de muizen weg te houden van hun land, ezel om spullen op te vervoeren, honden om het te bewaken en kippen om eieren te leggen. Ze gaan dan ook niet op een liefdevolle manier om met de dieren. Bij de buren van Peter en Marianne gelukkig wel! Één van de honden is overgenomen van een priester uit het dorp toen hij overleed. Zij is heel erg mishandeld als pup toen ze een kip te pakken had gekregen. Haar schedel is ingeslagen, ze is blind geworden aan één oog en aan haar heup mankeert ook het één en ander. Het is echt zo’n lieve hond en echt een wonder dat het beest zo goed van vertrouwen is. Ik werd dikke maatjes met de dieren en ben vanaf toen iedere dag mee gegaan om ze te verzorgen.

Omdat de mensen aankomen met de boot in het havenplaatsje van Andros, Gavrio en ik zelf in Batsi een woonruimte krijg, moest ik uittesten met de fiets of het te doen. Het is echt een hele mooie weg om het te fietsen en zeker geen straf, maar het is me een partij zwaar! Toen ik aankwam in Gavrio ben ik lekker op het terras gaan zitten voordat ik weer aan de terugweg begon. Ik zal er toch aan moeten wennen, want dit stuk moet ik zeker 3 keer in de week heen en terug fietsen. Wel goede training in ieder geval!

In het programma van Prinos zit ook de ‘Zuid Tour’. Dit is ook een tour die we met auto’s doen en de gasten meenemen naar het zuiden van het eiland. Deze tour was echt nog veel mooier dan de welkomstour die we eerder gedaan hebben. We bezochten een klooster op 700 meter hoogte, oude stadjes met trappen van kilometers lang waar de ezels overheen lopen om de mensen naar hun huis te brengen (zoals de eind scene van Mama Mia als ze gaat trouwen) en oude wasplaatsen waar de vrouwen vroeger bijeen kwamen om hun kleren te wassen. Het was echt een top dag met als afsluiter uiteten geweest in één van de restaurants waar we de avondtransfer hebben. Dit houdt in dat de gasten worden opgehaald met taxi’s en naar dat restaurant gebracht worden waar we gezamenlijk gaan eten. Ik heb kennis gemaakt met de eigenaar en zijn zoons en lekkere tzatziki en souvlaki op.

De volgende dag werd ik wakker van Marianne die riep dat ze een woonruimte voor me had gevonden in Batsi. Een leuk plaatsje aan zee waar ook alle hotels zitten van Prinos. Het was een huisje met twee slaapkamers een mini keukentje en een mini badkamertje waar ik mijn hoofd zowat tegen het plafond stootte. Maar het zag er leuk uit en het staat op een top locatie, dicht bij het strand en midden tussen alle hotels in. Ik kan er vanaf mei in, dus ben benieuwd! Tot die tijd logeer ik nog bij Peter en Marianne.

De volgende dag had Marianne een lam besteld bij de boer in het dorp. Deze gingen we ophalen in de avond. En wat hier gebeurde was echt typisch Grieks. Wij Nederlanders zouden een kort praatje maken, geld geven en het lam meenemen. Hier moesten we gaan zitten en er werd in het Grieks gesproken waar ik natuurlijk helemaal niks van begreep. Alleen ‘ja’, ‘nee’ en ‘ok’ kon ik eruit halen. De mensen van de boerderij konden overigens ook geen woord Engels praten. Er werden flessen sterken drank en wijn op tafel gezet en voordat ze eindelijk op het onderwerp ‘lam’ kwamen, waren we alweer een uur verder. Toen was er betaald en stonden we nog een half uur te praten. Peter en Marianne hadden mij ook gezegd dat het zeer onbeleefd is om gelijk op zaken over te gaan als je iets hebt gekocht bij de plaatselijke bevolking. Maar goed, het lam werd in de auto gelegd en Marianne zou het dan zelf in stukken snijden. Dat is gebruikelijk hier om je eigen vlees te ‘maken’. Alleen het slachten wordt voor je gedaan.
Door al het gedoe was het veel te laat geworden voor Marianne om nog te gaan koken en zijn we dus weer uiteten gegaan. Dit keer bij een restaurantje van mensen die zij heel goed kennen. Ik had het idee om in dit restaurantje iets te organiseren met het WK zodra Nederland moet voetballen. De vrouw van het restaurant was enthousiast. Dus ik ben benieuwd als het eindelijk zover is of het een succes wordt!

Dit waren zo’n beetje mijn hoogte punten van deze week. Het is nu zondag, en morgen begint mijn eerste werkdag! Ik kan helaas niet op Andros blijven, want er komen 2 gasten die geboekt hebben voor Tinos. Omdat Andros nog geen gasten heeft van Prinos, word ik dus morgen weggestuurd naar Tinos voor een week. Tinos is een eilandje dat in het zuiden van Andros ligt en is vanaf Andros ongeveer 1,5 uur varen. Ik ben benieuwd!

Doei!